Σκέψεις

Ανοίγω το στόμα μου,
μα λέξεις ν' αρθρώσω δε μπορώ.
Τρεις μέρες πέρασαν θαρρώ
από 'κείνες σου τις λέξεις
κι ακόμα να καταλάβω δε μπορώ
πως μπόρεσες και σκέφτηκες
και είπες για μένα πάλι τόσα,
γιατί είναι άδικο θαρρώ
η αγάπη να αποδεκατίζεται
με τόσα όσα.
Κι όπου μετάνοια δεν υπάρχει
ούτε και χώρος
να παραμείνει ζωντανός
του έρωτα ο σπόρος.