Δρόμοι του νου και των λέξεων

Το ένα κύμα διαδέχονταν το άλλο και κάθε ένα ανταγωνιζόταν το άλλο σε χρώματα, ήχους και μελωδίες, κι εγώ ανάλαφρος επέπλεα σε θάλασσα πολύχρωμη, λιαζόμουν μέσα στην ίριδα και... - Που ταξιδεύεις; - Γαμώτο! - Τι έπαθες; - Ήταν ωραία εκεί που ήμουν... - Που ήσουν; - Δεν έχω ιδέα. Εκεί που ήμουν! - ... - Ήταν ωραία. Πολύ ωραία... - Γκουχ, γκουχ... - Επ, ο Γιάννης! - Ποιός Γιάννης; - Ο μπάρμαν, ακόμα να μάθεις το όνομά του; - Α ναι βρε! Γιάννη! Γιάννη! - Σε μένα μιλάτε κύριε; - Ε ναι βρε Γιάννη! - Δε με λένε Γιάννη! - Δε σε λένε Γιάννη; - Δε τον λένε Γιάννη! - Είδες βρε μαλάκα; Και μετά με λες ότι εγώ δεν έχω μάθει το όνομά του! - Ναι είδα και εσένα! - Με συγχωρείτε, εγώ μπορώ να πηγαίνω; - Κάτσε βρε Γιάννη λίγο! - Δε με λένε Γιάννη είπαμε! - Ε και πως σε λένε βρε φίλε; - Δημήτρη - Δημήτρη; - Ναι γιατί δε σας αρέσει; - Βρε μια χαρά όνομα είναι, αλλά δε σε θυμάμαι με αυτό το όνομα. - Δε μου λέτε, πλάκα μου κάνετε; - Τι πλάκα ρε Γιάννη; - Δημήτρης είπαμ...

- Δε μου λες θα πιούμε μπύρες ή να αλλάξουμε τον τίτλο; - Ε καλά γιατί κολλάς σε λεπτομέρειες; - Δίκιο έχεις αλλά αφού ποτέ δεν πίνουμε μπύρες; - Ε ταυτίζεται περισσότερος κόσμος με τις μπύρες. - Λόγω κρίσης; - Ναι όλη στη μπύρα το έχουν ρίξει. - Πρώτη φορά αριστερά σου λέει μετά... - Ε εδώ που τα λέμε ποιο πολύ αριστεροφέρνει η μπύρα από το ουίσκι. - Υπάρχει και η βότκα. - Ναι αλλά η Ρωσία δεν είναι κομμουνιστική χώρα πια. - Ναι αλλά οι δική μας δε το ξέρουν. - Σωστό κι αυτό. - Γκουχ, γκουχ, συγνώμη που διακόπτω... - Φέρε δυο ουισκάκια; - Τι έτσι; - Όχι ρε φίλε. Φέρε και κανα μπινελίκι μαζί. - Δεν εννοούσα αυτό. - Τι εννοούσες ρε φίλε. Καλά ποιος είναι αυτός; - Έτσι μπράβο κι ανησύχισα. - Έλα ντε; Ποιος είσαι ρε φίλε; Και γιατί ανησύχησες; - Ε να, δέκα χρόνια έρχεστε εδώ, πάντα με ρωτάτε ποιος είμαι. - Σοβαρά; - Ναι. - Και; - Ε να σήμερα δε ρωτήσατε. - Δίκιο έχεις. Ποιος είσαι ρε φίλε; - Ε καλά θα με τρελάνετε; - Ε; - Ο σερβιτόρος είμαι!!! - Ε τότε γιατί...

- Ρε φίλε από τότε που χειραφετήθηκαν οι γυναίκες το ίδιο σκηνικό. - Όπα όπα μεγάλε. Αυτό δεν είναι ένα θέμα, είναι πολλά. - Δίκιο έχεις. - Κάτσε να στα πω... - Για λέγε φιλαράκι... - Να βρε, αυτό που θέλουν και δε θέλουν αλλά τελικά θέλουν ίσως με τρελάνει. - Αφού ξέρεις ότι η γυναίκα θέλει το παραμύθι της. - Ότι το θέλει το θέλει. - Παλιά δοκιμασμένη συνταγή. Παραμύθι ακόμα κι αν δε το πιστεύει κανείς. Ακόμα και αυτή! - Ναι αλλά εμένα δε μ' αρέσει. - Δε σ' αρέσει; Ωχ κατάλαβα. - Τι κατάλαβες για να έχουμε καλό ρώτημα; - Με την έτσι πάλι τραβιέσαι; - Γκουχ γκουχ! - Ποιος είσαι εσύ ρε φίλε; - Εμ... ο σερβιτόρος. Να σας φέρω κάτι; - Φέρε ένα ουίσκι. - Κάτσε ρε, Ιστορίες Μπύρας λέει από πάνω; - Ε; - Για κοίτα τον τίτλο. - Α. Καλά. Θύμισε μου πριν φύγουμε να το αλλάξω. - Και τι θα το κάνεις; - Ιστορίες Πείρας χα χα. - Α καλό. - Γκουχ γκουχ! - Άντε πάλι. Καν' τα δύο ρε φίλε και σβέλτα! Με πολλά παγάκια. - Μία ώρα να πάρει μια παραγγελία. Τς, τς, τς! ...

- Αφού ξέρεις πως είναι οι άνθρωποι βρε Γιώργο! - Ξέρω; - Εγωιστές! Μη κάνεις το χαζό! - Ααα! Ναι. Ξέρω. Λοιπόν; - Ε να, πείσμα στο πείσμα, κάποια στιγμή ενώ ο ένας συνέχισε να κάνει πείσματα... - ... - Με παρακολουθείς; - Ε; Ναι, ναι! Συνέχισε. - Όχι άμα βαριέσαι να μου το πεις! - Όχι βρε παιδάκι μου. Σκέπτομαι αυτά που μου λες. Συνέχισε. - Α! - Ου! Συνέχισε! - Λοιπόν... Τι έλεγα; Ε να είδες τι μου κάνεις τώρα; - Τι σου κάνω ρε φίλε; Μόνος σου τα κάνεις. Βρε μήπως έχει δίκιο και είσαι όντως παρανοϊκός; - Ε τώρα τι θέλεις; Να τσακωθούμε και μεταξύ μας; - Λοιπόν έλεγες... πείσμα στο πείσμα, κάποια στιγμή ενώ ο ένας συνέχισε να κάνει πείσματα... - Καλά ρε μαλάκα, κόπι/πάστε έκανες; - Συνέχισε θα το χάσεις πάλι... - Αν ναι. Λοιπόν, κάποια στιγμή ενώ ο ένας συνέχισε να κάνει πείσματα... - Ναι; - Ο άλλος τον ξέχασε! - Τι; - Τον ξέχασε σου λέω. - Τι εννοείς; - Ε να, δε λέει ο λαός μάτια που δε βλέπονται... - Ναι... - Ε δε του μιλούσε για τόσο καιρό που τελικά τον...