Δρόμοι του νου και των λέξεων

Θαρρείς η αγάπη σβήνεται σαν τα μάτια δε βρεθούν οι ανάσες δε τα μπλέξουν κι αγκάλες δε γεννούν. Η αγάπη ταξιδεύει και όνειρα συνοδεύει στις αναμνήσεις  που έσμιξαν οι εραστές Και θα υπάρχει και στη σιωπή το ίδιο δυνατή όπως και τότε  που τέλειωνε μέσα σου.  Όμως σαν πόλεμο κινάς τα βόλια σου πληγώνουν κι αγάπη αιμορραγεί και κάποτε όλα τελειώνουν.

Πρόσεχε πόσο ψηλά βάζεις αυτούς που θαυμάζεις. Όταν πέσουν θα πάρουν μαζί τους ένα δικό σου κομμάτι. Κι έχω κουραστεί να αγαπώ, εμπιστεύομαι και να πέφτω, γαμώτο..