Δρόμοι του νου και των λέξεων

I met this girl once, her name was Sunshine. I promised not to break her heart, but you know how life goes on.  As time goes on, many years passed by. There she was again, like sunshine in my dusk. This time no promises were made,  'cause you know what life is all about. Maybe at the next life is what I thought, as I watched her flow off my life.

You twinkle like a little start, in the darkness of my heart. Feels like dancing in a swamp, far better as I was in a dump. Let there be light again. You party like an animal as if life itself gets minimal. Trading norms for experiences not being afraid to get bad. Let there be light again.

I just can't stop thinking! It's a curse. All these voices, and the whispers in my head. I can't stop thinking. All this sorrow, the remorse and the doubt. The doubt, that's what the whispers are all about. And then comes anger, raging out until defeated by the fear. And then again, whispers of the doubt and I see your faces, start feeling brave again, for I must be, until you learn how to fly like I used to be. If only I could stop thinking for a while.

Με είδες, δε σε είδα, δε με είδες, σε είδα τι στο καιρό, μπανιστήρι δίχως λόγω και σκοπό κι εγώ δε γουστάρω να παίζω, ούτε να μένω μισός κάτι που ποτέ σου δε κατάλαβες ούτε είχες την υπομονή να περιμένεις ούτε καν με αξιοπρέπεια, να αποστασιοποιηθείς. Μόνο μπουρλότα ήξερες να βάζεις σ' ένα πόλεμο που δεν υπήρξε ποτέ και τώρα λες δε καταλαβαίνεις πότε, πώς και γιατί πως όλα πλέον έχουν χαθεί παρά μόνο ακόμα σ' ενοχλεί, η κατάντια του να παρακολουθείς, κρυμμένη πίσω από τη κλειδαρότρυπα που σε σώζει από το μπαλαούρο που έχτισε η έπαρσή σου, προκειμένου να θάψεις τα αποκαΐδια που άφησαν πίσω τους τόσα χρόνια λανθάνουσας ιδιοτροπίας που φύτεψαν μέσα σου τα παιδικά σου χρόνια και όλα τα αρρωστημένα πρότυπα και εκείνα τα κοινότυπα πιστεύω σου, εμπόδια ικανά να αποτρέψουν, ναι!, να μετατρέψουν το σκουλήκι την πεταλούδα που άξιζες να γίνεις, όχι γιατί χρειάστηκε ποτέ να αισθανθείς ωραία αλλά γιατί, το πεπρωμένο σου ήταν να πετάς κι εσύ επέλεξες ...

Εσύ όχι εγώ! Λίγη τροφή για σκέψη, από έναν άνθρωπο που καβάτζωσε μισό αιώνα έχοντας πάρει το μερίδιο της ζωής που διεκδίκησε και ίσως και λίγο παραπάνω. Και τι δε θα ‘δινα να ήμουν πάλι στην ηλικία σου! Κάθομαι και σκέφτομαι καμιά φορά αν γυρνούσα πίσω εκεί που είσαι, με τρόπο μαγικό,  τι θα έκανα πρώτιστα διαφορετικό; Καταλήγω τελικά πως θα προσπαθούσα να γίνω λιγότερο αναβλητικός. Να μπορέσω να διεκδικήσω λαίμαργα πιότερα, να μην αφήσω στιγμή να χαθεί χωρίς τουλάχιστον χαρά και ηδονή, να φτάσω πιο χορτάτος εδώ. Όμως για σκέψου μια στιγμή πως εγώ είμαι εσύ, και βρήκες το μαγικό, και γύρισες πίσω εκεί που είσαι τώρα και μπορείς να κάνεις το δικό σου… διαφορετικό. Πες πως δεν είσαι πρώτη φορά σε αυτή τη στιγμή σου. Ήσουν σα κι εμένα, απλά δε το θυμάσαι. Είχες παιδιά, οικογένεια, υποχρεώσεις, δουλειά, προβλήματα. Και το μέλλον; Μια συνεχής δύση προς το τέλος. Το σκοτάδι. Μόνο που σε εσένα δόθηκε μια δεύτερη ευκαιρία. Έγινε το μαγι...

La Maja Desnuda. Goya. Με ξαφνιάζει, ξαφνιάζομαι με την αμηχανία που αισθάνομαι όταν βλέπω την ιστορία να επαναλαμβάνεται και να έχει το ίδιο τέλος όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει. Αφού φοβούνται οι άνθρωποι να βγουν από οποιαδήποτε αίσθηση ασφάλειας, όσο κι αν πονάει η απώλεια της μη γύμνιας τους ακόμα κι όταν γυμνός τους κοιτώ.

Είναι τα βράδια που κάνω τις πιο όμορφες σκέψεις μου για σένα. Και βράδυ δεν περνά που να μην σ' ονειρευτώ. Ήταν τα βράδια που πάντα σε τρομάζουν και ξόρκισες το κακό κλείνοντας το στη σιωπή. Και τώρα βράδια ψάχνω να σε βρω μαζί σου να μοιραστώ το νόημα που κρύβουν οι νότες. Μελωδίες πλημμύρισαν το κελί μου και πάω να πνιγώ.

Έφυγα ξαφνικά κι απότομα το βράδυ, προτού προλάβεις πάλι τη σκέψη μου να ορίσεις. Πέταξα ψηλά και ξένοιαστα και χάθηκα στη λήθη και ήταν όμορφα, γαλήνια μέσα στο σκοτάδι. Χάρηκα που ένοιωσα ελεύθερος ξανά! Μα πριν τελειώσει η νύχτα στη μνήμη έφερα το λόγο της χαράς και πάλι με μια αίσθηση νοσταλγική τη σκέψη μου όρισες κι άγγιξα πάλι τη μοναξιά στην οποία μας φυλάκισες και πήγα ν' αποθάνω.

I chose the tough way. You chose the easy way. Only to find that my way was easier and your way tougher. Choose life. I chose not to choose life. I chose something else.