Mπουνάτσα

Είναι το πανάκι μου μέρες ανοιγμένο

και η ρώτα μου πρίμα στον καιρό 

να φέρει την βαρκούλα μου εκεί που καρτερώ.

Μα είναι η θάλασσα μπουνάτσα

και το πανάκι χαλαρό

γιατί κάποιος θαρρείς έκλεψε τον άνεμο που ζητώ.

Θυμάμαι σαν τώρα να 'τανε

πριν έξι μήνες θα 'τανε θωρώ,

που όρτσα ταξίδευα κόντρα την όστρια να σε βρω. 

Στον Άγιο προσευχήθηκα

μια τραμουντάνα να φυσήξει 

να μπω στο λιμανάκι σου προτού ο ήλιος καταλήξει.