Καλημέρες...

Σου εύχομαι καλημέρες να φωτίζουν τη ζωή σου
από εδώ και πέρα,
γιατί εγώ σκοτάδι ήμουνα  φαίνεται
κι ας ήμουν επιλογή δεύτερη πάντα στην πολύξερη ψυχή σου.

Αποχωρώ γιατί δε με χρειάζεσαι
ότι κι αν πιστεύεις εγώ τελείωσα
να δώσω αυτό που ζητάς
και δεν το ξέρεις
δε γνωρίζω πως
μόνο να μη υποφέρεις 
απέτυχα να σου χαρίσω
και το τέλος ίσως χαθείς...
ξανά.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κεφάλαιο 1: Η νεράιδα του μαγεμένου δάσους. (Δοκιμή για παραμύθι)

Μου λείπουν τα χείλη σου (Η μποκαμβίλια)

Στεναχώρια