Πεντάγραμμο


Στοίχος μου ο πόνος, 
πεντάγραμμο ο χρόνος 
και το σαράκι τρώει 
απ' την ψυχή μου. 

Σκορπιζόμαστε σε αποχρώσεις γκρίζες
με την επίγνωση του όνειρου
που δε ποτίσαμε
φροντίζοντας τον εγωισμό μας. 

Μόνο που ο χρόνος δε νικιέται
και το πεντάγραμμο τελειώνει 
και μαζί με το εγώ
θα πεθάνει και το όνειρο.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μου λείπουν τα χείλη σου (Η μποκαμβίλια)

Devil Woman Blues

Querying Falling