Αλήθειες που γίνηκαν ψέματα

Να τη και πάλι η στιγμή 

που μένεις μόνος στο χαρτί. 

Οι λέξεις που βγαίνουν πονούν,

βαθιά απ' την ψυχή σου αντηχούν. 

Ψάχνεις τρόπο να πεις, 

δεν είναι έτσι, μπορείς. 

Προσκλήσεις στέλνεις να βρεις 

καρδιές, αγάπη να μοιραστείς. 

Μα φαίνεται η αγάπη στέρεψε,

σαν ψέμα χάθηκε, έρεψε.

Κι όταν και όλα σιωπούν,

αλήθειες χαμένες θα βγουν. 

Μα η αλήθεια είναι μόνο μία, 

πως για την αγάπη χάθηκε και η Τροία.

Που νόμισες λοιπόν ότι πας,

έτσι αλόγιστα που τη ψυχή σου σκορπάς.

Γιατί η αγάπη είναι πόνος και θλίψη, 

αφού στο τέλος το εγώ θα την καλύψει.  

Κι οι αλήθειες γίνηκαν ψέματα,

και τα ψέματα αλήθειες.