Ροδάκινο

Περίεργη μοναξιά η νύχτα...
σα φυλακή.

Περίμενα άλλη μια τέτοια νύχτα
όμως κάτι άλλαξε.

Ροδάκινο, μοσχοβόλησε ροδάκινο
κι ακούστηκε ο αχός μιας φωνής στην ερημιά.

Θυμάσαι;

Τέλειωνε ο χειμώνας πάνω απ' τη λίμνη
κι εσύ με δάκρυα στα μάτια με πρωτοφίλισες
κι ανάμνηση δώρο για το καλοκαίρι,
ροδάκινο άρωμα οι χυμοί σου
τ' άδειο μου κρεβάτι πότισαν.

Ακόμα και η νύχτα,
του μυαλού τα ταξίδια δε τα φυλακίζει...
και το ροδάκινο καϊσι ήταν τελικά.