Χαζομάρες

Μέσα από σένα γνωρίζω εμένα
και στις όχθες του μυαλού σου ταξιδεύω
τα βάθη του νου σου αγναντεύω
να βρω την ύπαρξή μου ψάχνω
στη σκέψη σου αν ακόμα υπάρχω.

Και ψάχνοντας και ψάχνοντας
βρήκα μία τρύπα
όπου όλα όσα σού λεγα
ξέφευγαν παρά τρίχα.

Είπα λοιπόν να φύγω
κι αλλού να ψάξω ακόμα λίγο.
Άκουσα κάπου στις γωνιές
για τις ξένης το μυαλό ηχούν πενιές.

Κι αφού μικρή είναι η ζωή
πρέπει να είναι ωραία
εκεί που τα χαμόγελα
δεν είναι αλόγιστα μοιραία.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κεφάλαιο 1: Η νεράιδα του μαγεμένου δάσους. (Δοκιμή για παραμύθι)

Μου λείπουν τα χείλη σου (Η μποκαμβίλια)

Στεναχώρια