Ο Πρίγκηπας του Σκότους (CSI Version)

Σιγά, σιγά χάνω την πίστη μου,                                            {Ο Τίτλος έχει σημασία}
αλλά επειδή αισθάνομαι καλός άνθρωπος,                           {Ακόμα και τα σχόλια μπορεί να έχουν}
μόνο σήμερα και όχι τόσο (είμαι και γαλίφης),                    {Τη σκέψη του καλαμαρά}
αφού θα κάνω τάμα σε σας που με διαβάζετε,
εκλιπαρώντας παράταση από ψηλά,                                     {Συμβολισμός}
μπας και προκάμω και δεν τη χάσω,
προτού έκπτωτος γίνω της πόρτας του παραδείσου.            {Περίμενες άλλο; Στην έπαιξα.
                                                                                                Όμως είχες δίκιο. Είμαι και λίγο
                                                                                                μπαμπέσης αλλά το
                                                                                                υποψιαζόσουν. Είσαι μια εσύ!}

Κάποιοι ίσως δε καταλάβατε την πρώτη αμαρτία,
Ίσως ούτε και τη δεύτερη.
Απλά τρελαίνεστε για αμαρτία.
Δε μπορεί; Κάποιοι θα υπάρχουν.

Κάποιοι καταλάβατε.
Όμως διψάτε για επιβεβαίωση,
που όμως ποτέ δε τη ζητάτε.
Αξιοπρέπεια πάνω απ' όλα...                                                  {Αμαρτία εξομολογουμένη ουκ έστι  Ανασφάλεια.                                                                             αμαρτία. Άρα?}

Κάποιοι τα έχετε πιάσει όλα,                                                  {Μια από τα ίδια}
δεν έχετε καμία αμφιβολία.
Είστε κιόλας μπροστά στον καθρέπτη,
απονομή Oscar και η αχνιστή πετσέτα,
μοιάζει νυχτερινή τουαλέτα.
You've got it all figured out baby!
Όμως το γυάλινο γοβάκι θα μείνει μόνο του.
Ίσως όχι.

Κάποιοι άλλοι έχετε καταλάβει,
Βαθειά μέσα σας είναι φυτεμένο.
Κι αυτό σας φαίνεται απίστευτο,
τόσο που δε το πιστεύεται,
κι έτσι μόνοι σας φυτεύετε
το σπόρο της αμφιβολίας.
Σιωπάτε κι αφήνεται άλλους,
συμπληρώνετε του γραφιά                                                        {Συμβολισμός. Ο γραφιάς λέμε...)
την αμαρτία.                                                                              {Πελάτες μου!!!!}

Κάποιοι πάλι,                                                                             {Οι χειρότεροι πελάτες. Για να πάρεις
αυτοδιόριστοι κριτικοί                                                                Like πρέπει να σε στοιχειώσει ο
σα τους γέρους στο Muppet Show,                                             Στρίμπεργκ, ά ίσως και ο άλλος
έχετε σταυρώσει τα χέρια,                                                          ο γκοντός μωρέ. Απ' την άκρη των
πιάσατε και θεωρείο,                                                                  χειλιών κρέμεσαι βρε... Μμμμ...}
(όλο και κάτι θα πονάει)
περιμένετε να πετύχετε το λάθος,
ακόμα κι εκεί που δεν υπάρχει,
ακόμα κι εκεί που πρέπει να υπάρχει,
μια πιότερο εκεί που απλά υπάρχει.
Λίγο απ' όλα δηλαδή.


Έλεγα λοιπόν σήμερα,
σα τον τρελό κυκλοφορούσα                                                      {Αυτό το σημείο μ' αρέσει

μυρίζοντας ένα ρόδο στο χέρι.                                                     πολύ. Πάρα πολύ. Παραπάνω
Κόκκινο, φουντωτό                                                                      απ' όσο πρέπει. Αντιδρά το
λίγο χνουδάτο                                                                               σώμα κολασμένα}
μπαμπάτσικο.
Μμμμμ... σα να το μυρίζω τώρα!
Σκέτη πρόκληση,
πρόσκληση στην κόλαση.

Δεν έχω πρόγραμμα,                                                                  {Έλα εδώ είναι πασιφανές.}
στα ίδια όμως δε θέλω να γυρίσω,
θέλω παρέα αλλά ακόμα δεν αρκεί,
Σκύβω σε μυρίζω
και νοιώθω πέταλα
να βρέχει γύρω μου
πρόσκληση στην ακολασία
που δεν έρχεται ποτέ.

Βλέπω ένα κουρείο μπροστά μου.
Το παίρνω τηλέφωνο.                                                               {Ναι το κουρείο πήρα! Τρέχει κάτι;}
"Έλα Μάνο. Έρχομαι σε 20"
αλλά πριν μπω μέσα
αμαρτάνω ξανά.                                                                        {Πάτα φρένο και σκέψου τη λέξη
Όμορφα.                                                                                    {μη συλλογάσε την θρησκεία}
Ζεστασιά.
Το ραδιόφωνο να παίζει διαφημίσεις                                        {Προφανής η αμαρτία}
κι εγώ πάλι γέρνω να ρουφήξω
και θαρρώ ίσως έγλυψα ένα πέταλο,
μου φάνηκε πως σ' άκουσα.

Στο Μάνο με είχε πρωτοπαέι ο Μιχαλάκης,                           {Δύσκολα man. Πρέπει να ξέρεις
δούλευε τότε στο κομμωτήριο μιας κουτσομπόλας.                 το Μάνο, και μόνο ένας υποψιάζεται
Κάπως έτσι ήμουν τότε μάλλον.                                               το Μιχαλάκη, εκτός ίσως από τον ίδιο
Όπως και τώρα.                                                                         το Μιχαλάκη}
Μπαίνουμε μέσα κι αυθόρμητα ρωτάω,
"Κουρεύετε άντρες;"
"Μα πού νόμιζες πως σ' έφερα;"
Ναι, έγνεψε η τσατσά.
Έδειξε με τα φρύδια της το πατάρι
και να 'σου ο Μάνος.
Κουνιστός και λυγερός,
πουλούσε το όνειρο
μ' αντάλλαγμα μόνο τρίχες
και τα καλύτερα φιλοδωρήματα,
έχτιζε το δικό του όνειρο.
Μετά από λίγο τον ήθελαν όλες.
Άντρες και γυναίκες,
κι όλα αυτά για λίγες τρίχες.

Μ' αυτά και μ' αυτά
ο Μάνος άνοιξε δικό του μαγαζί,
ένα κουρείο
γι άντρες.
Άντρες που βιάζονται.
Παντρεύτηκε κι έκανε και δυο παιδιά
Πουλάει λιγότερο,
δε συμβιβάζεται όμως.
Με όποιους ταιριάξει.
Έχει το δικό του μαγαζί!
Και παρ' όλη την κρίση
σεβασμός.

Το βλέμμα του στο ρόδο                                           {Όπως κατάλαβες είναι ύμνος για τις γυναίκες
ή στη μύτη μου που είχε χωθεί μέσα του                    δε θα σε παρεξηγήσω αν φύγεις, μπορείς να
με τόση λαιμαργία                                                      ακολουθήσεις λαίμαργες διαφημίσεις μη πάει
ρουφώντας τους χυμούς του.                                      τελείως χαμένος ο χρόνος σου να σου
Το βλέμμα σκαρφάλωσε προς τα μάτια                      να σου συγχωρέσω και μια αμαρτία}
Στοχάστηκε, ξεφύσιξε κι είπε:
"Το βλέπω θα λουστούμε κιόλας"
"Ε; Ναι." απάντησε η μύτη μου,
όχι, όχι το στόμα μου!
Ή μήπως όχι πάλι.                                                     {Ξεκόλλα δεν έχει σημασία}
"Καταδρομικό;"
"Καραβίσιο"
"Κάτσε να μου τα πεις"
Και τα 'παμε σε τρεις προτάσεις.
Αντρίκια λόγια.
Το κούρεμα τέλειωσε
Πλήρωσα κι έφυγα.
"Να προσέχεις"

                                                                                  {Αν το διαβάζεις σωστά
                                                                                    εδώ τελείωσε το κομμάτι.
                                                                                   Αλλάζουμε σελίδα.}



                                                                                {Και μουσική.}
Και να σου που φτάνω κι εγώ
κουνιστός και λυγιστός
στο καπηλειό.
Βλέπω του άντρες απ' έξω να κάθονται
"Έβγαλε λιάκο, κόπιασε".
Και κόπιασα κι αρχίσανε οι ουσίες
να ψάχνουν την συνουσία
στην ουσία.
και πέρασεν η ώρα
μέχρι που χάθηκα.                                                  {Χάθηκα σου λέω!}



Κι εκεί στα ομορφότερα χρώματα του σούρουπου                 {άκου το παραπάνω καθώς διαβάζεις
σ' αναζήτησα να μυρίσω τα πέταλά σου.                                   παραπάνω. Δεν είναι τυχαία εδώ!}
Ξαφνιάστηκα μα ένοιωσα κρύο.
Φόρεσα το πανωφόρι μου
και το χέρι έψαξε στη τσέπη
να σε βρει μάταια.
Και περισσότερο κρύο.

Ένα μήνυμα.
Που έστελνε το τίποτα
Χαλάστηκα. Σαν εθισμένος αναζητούσα την ευωδιά σου.
Το ρόδο χάθηκε προσπαθώντας να σε βρει.
Γοβάκι της Σταχτοπούτας που έμεινε μόνο του
και δε το συνάντησε ποτέ.

Χαλάστηκα

Κι έφτασα ως εδώ
καθώς τα χρώματα και τ' αρώματα
τα έπνιξε η νύχτα
και μαζί τους ένα κομμάτι ελπίδα.

Κι όπως τελειώνει η μουσική                                             {Dual meanings}
σιγά-σιγά σβήνουνε όλα
και μένεις μόνος,
γυμνός στην αμαρτία σου
(Κρυώνει το πλι-πλι;)                                          {Άστο. Είναι από άλλο ποίημα. Άσχετο.
και κάνει κρύο                                                       Μη το ψάχνεις. Δεν έχει γραφτεί ακόμα}
και σκοτεινιάζει,
και κάνει τόσο κρύο.

Τα φώτα κλειστά
τα μάτια ηλεκτρικά.
Αλλάζει η ελπίδα
παρακαλά ησυχία να γίνει.                                               {Κάντε ησυχία να κοιμηθούμε! Όχι;}

Είναι αλήθεια,
η ζωή είναι πολύ μικρή.
Μέρα ενδιαφέρουσα
που όμως χάθηκε από τη δική μας τη ζωή.
Κρίμα.

Αφγανιστάν! Ενδιαφέρουσα χώρα!                                (Κι αυτό απ' αλλού είναι. Μη δίνεις σημασία}


Να έρθει ο ύπνος                              {Έτσι για να βοηθήσουμε την τελευταία ελπίδα
να με πάρει                                         μήπως γίνει παραμύθι και το γοβάκι συναντήσει
να μου δώσει δύναμη                         το ρόδο.}
να μου δώσει λύτρωση  
να αντέξω.                                         {Be careful, left and above bipolar event. Combined poetry}

Κι αυτός ο πρίγκιπας πέθανε.           {Mind traps. Συμβολισμοί. Παράλληλοι κόσμοι.
Long live the prince!                          μη βιάζεσαι. Διάλεξε με αγάπη. Ή όχι; Κάνε ότι θες!}
Αλλά τι πρίγκιπας θα είναι
ο νέος πρίγκιπας
χωρίς ρόδο;