Καταιγίδα



Κάποτε κοιτούσα ουρανό
και είδα συννεφάκι
και η καρδιά μου σφίχτηκε
μη μου πάθεις κάτι.

Τώρα δε βλέπω ουρανό
βλέπω μόνο καταιγίδα
και η καρδιά μου ράγισε
και χάθηκε κι η ελπίδα.

Βλέπεις τα χρόνια πέρασαν
κι αφήσανε σημάδια
που όσο και αν προσπαθώ
δε σβήνουνε με χάδια.

Τώρα δε βλέπω ουρανό
βλέπω μόνο καταιγίδα
και η καρδιά μου ράγισε
και χάθηκε κι η ελπίδα.

Τα χρόνια όμως δε πέρασαν
για σένανε μονάχα
ίσως να μη μπορείς να δεις
έχω κι εγώ σημάδια.

Τώρα δε βλέπω ουρανό
βλέπω μόνο καταιγίδα
και η καρδιά μου ράγισε
και χάθηκε κι η ελπίδα.

Πίστευα πως γιάνουν οι πληγές
μόνο με αγάπη
μόνο που όσο προσπαθώ
μοιάζει να ρίχνω αλάτι.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κεφάλαιο 1: Η νεράιδα του μαγεμένου δάσους. (Δοκιμή για παραμύθι)

Μου λείπουν τα χείλη σου (Η μποκαμβίλια)

Στεναχώρια