Μορφέας

Πειράζει να ρίξω ακόμα λίγο το επίπεδο;
Συγνώμη προκαταβολικά!

Έχω όμως ψαγμένη φωτογραφία...

Ζεϊμπέκικο αρχοντικό για λαϊκούς τύπους πικροκαρδισμένους!
Άλα!







Θέλω να πέσω να χαθώ,
σ' αγκάλες του Μορφέος,
ποτέ να μην αναστηθώ
να μη ξαναγαπήσω.

Θέλω να πέσω να χαθώ,
στης θάλασσας τα βάθη
το κόσμο αυτό ν' απαρνηθώ
δίχως άλλο δάκρυ.

Θέλω να πέσω να χαθώ
να μη γυρίσω πίσω
τον άδικο το ντουνιά
να μη τον ξαναζήσω.

Άλα...!

Θέλω να πέσω να χαθώ,
σ' αγκάλες του Μορφέος,
ποτέ να μην αναστηθώ
να μη ξαναγαπήσω.

---

Άντε γιατί πήξαμε στον Μπέκετ!
Να καούν τα μπερεκέτια!

Πια μπερεκέτια βρε μάστορα;
Εδώ έχει πάρει φωτιά το τέτοιο μας...

Τότε γιατί χορεύεις βρε;

Γιατί πάω γυρεύοντας, όπως κι εσύ...
Εσύ γιατί βαράς παλαμάκι;

Ε;

Γιατί έχω εγκλωβιστεί στον κύκλο...

Ποιόν κύκλο βρε μάστορα;

Αυτόν με την κιμωλία!

Και τι σχέσει έχει αυτό;

Δεν είναι Μπέκετ.
(Αααα... Δεν πάω καλά!)

Είχες δεν είχες πάλι...

Γιατί όταν πονάει η καρδιά
το μυαλό βγάζει μόνο ζάλη...

Άλα!

Βρε τι πάθαμε πάλι...