Ξάσου...

Ψάχνω στα έγκατα της ψυχής
εκείνη τη λεπτή γραμμή
που την αλήθεια από το ψέμα ξεχωρίζει
εκείνον τον τόπο
όπου μέσα στο σκοτάδι
κάποιος κήπος ανθίζει
όταν άνθρωποι
δε φοβούνται
τα λάθη τους
να δούνε.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κεφάλαιο 1: Η νεράιδα του μαγεμένου δάσους. (Δοκιμή για παραμύθι)

Μου λείπουν τα χείλη σου (Η μποκαμβίλια)

Στεναχώρια