Κι ακούω βαλς...

Κι ακούω βαλς...

Και σε σκέφτομαι με ένα λευκό μακρύ φόρεμα κι ένα καπέλο λευκό με μεγάλο μπορ μπροστά σε άσπρο χτιστό παράθυρο,
γαρνιρισμένο με αφέλειες από μποκαμβίλιες, με θέα το πέλαγο από ψηλά. Να γυρνάς να με κοιτάς πίσω από τα μεγάλα σου γυαλιά...

Κι ακούω βαλς...

Να το!

Είδες;

Με ταξίδεψες πάλι...

Μόνο που εσύ ήσουν εδώ κι εγώ εκεί
κι όλο το ταξίδι έγινε του μυαλού παιχνίδι.

Κι ακούω βαλς...

Μες το φθινόπωρο το καλοκαίρι αποζητώ
αλλά εδώ εσύ εκεί εγώ.

Στου μυαλού τα μονοπάτια διέξοδο αναζητώ
να έρθω να σε συναντήσω στο φως να σε δω.

Κι ακούω βαλς...

 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κεφάλαιο 1: Η νεράιδα του μαγεμένου δάσους. (Δοκιμή για παραμύθι)

Μου λείπουν τα χείλη σου (Η μποκαμβίλια)

Στεναχώρια