10 χρόνια

 
Αυτός που ήξερες πέθανε.
Αυτό που ήξερες πέθανε.
Αν βοηθάει
μπήκε σε άνιση μάχη
είχε προβλέψει, θα πεθάνει.
Κι όμως έδωσε τον άνισο αγώνα.
Και ήρθε το τέλος.
Έγινε σκοτάδι κι ο χρόνος κατρακύλησε μέσα του.
Πέρασε χρόνια στο σκοτάδι σε μια στιγμή.
Μέχρι χλωμό φως να ζεστάνει την επιδερμίδα του ξανά.
Βαθιά ανάσα!
Πνίγεται.
Μικρότερη ανάσα, να χωρέσει στα μαλθακά πνευμόνια.
Ανάσα.
Ήρθε η ώρα να συνειδητοποιήσουμε τι έγινε.
Δε πάει άλλο.
Ούτε συμβόλαιο με το διάβολο δε κοστίζει τόσο.
10 χρόνια σε μια στιγμή.
Τέλος.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κεφάλαιο 1: Η νεράιδα του μαγεμένου δάσους. (Δοκιμή για παραμύθι)

Μου λείπουν τα χείλη σου (Η μποκαμβίλια)

Στεναχώρια