Κουράστηκα να περιμένω


Κουράστηκα να περιμένω
ανθρώπους ανυπόμονους
να χαρίζω τη ζωή
χωρίς αντίκρυσμα. 

Κουράστηκα να βασανίζω
τη ψυχή μου με πόνο να γεμίζω
να ζητιανεύω αγάπη αν περίσσεψε
απ' τη σπατάλη μιας ζωής.

Κουράστηκα να υπομένω
ανούσιες ικασίες
και ενώ εγώ προσφέρω
ν' ακούω κατηγορίες.

Τόσα βάσανα, τόση αγάπη
κάθισα να λογαριάσω
και στο τέλος ανακάλυψα
πως μόνος θα αδειάσω.

Image

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κεφάλαιο 1: Η νεράιδα του μαγεμένου δάσους. (Δοκιμή για παραμύθι)

Μου λείπουν τα χείλη σου (Η μποκαμβίλια)

Στεναχώρια