Αναμνήσεις από Παληό 2

Κάτω απ' το ουράνιο τόξο εκεί στην βόρεια ανατολή
όπου τα χρώματα της δύσης χαϊδεύουνε τη θάλασσα
εκεί που οι φωνές των παιδικών χρόνων ακόμα αντηχούν στ' αφτιά μου
εκεί που ονειρεύτηκα πρώτα την αγάπη
εκεί ποθώ κοντά μου να σε πάρω
να περπατήσουμε μαζί στις τόσες αναμνήσεις
να νιώσεις απ' τα μέσα μου
ποιος είναι αυτός που έλαχε ν' αγαπήσεις.

Και στη πηγή κάτω απ' το μεγάλο πλατάνι
να πιεις νερό να ξεδιψάσεις
ν' ακούσεις τα αηδονόπουλα
και στη σκιά του στην αγκαλιά μου
να κουρνιάσεις.

Και μέσα στα καταγάλανα νερά να ζεσταθείς
καθώς ο ήλιος γέρνει πίσω απ' τον βράχο
στην άμμο την ξανθιά όπου έγραψα το πρώτο μου τραγούδι
ν' ακούσεις τα όνειρά του.

Και μόλις πέσει το σκοτάδι
την ώρα που ο γρύλος μοιρολογεί,
να σε κεράσω ουσίες αλλιώτικες
απ' ορεινά αμπέλια δαρμένα από αρμύρα,
να ζαλιστεί η σκέψη σου κι αγάπη να πετάξει
στο σώμα σου να μπει και την ψυχή να φτάσει.