Παλιά φωτογραφία

Δε θυμάμαι πότε η εικόνα σου ξεθώριασε ξαφνικά.
Σαν χτες ήτανε που πόζαρες.
Και τώρα, βρήκα εκείνη τη φωτογραφία σου,
σ' ένα ερμάρι κλεισμένη από παλιά.
Μόνο που έμοιαζε χτες, που σε είχα αγκαλιά.
Σαν ανάμνηση παλιά, τα χρώματα τα λαμπερά
κοιμήθηκαν θαρρείς μαζί με τις αναμνήσεις.
Έτσι νοιώθω πως σε χάνω σιγά-σιγά,
σαν την φωτογραφία που αποχωρεί σταθερά
απ' το κιτρινισμένο της πια, σπίτι.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κεφάλαιο 1: Η νεράιδα του μαγεμένου δάσους. (Δοκιμή για παραμύθι)

Μου λείπουν τα χείλη σου (Η μποκαμβίλια)

Στεναχώρια