Το ταξίδι στο χρόνο...


 

Από την κόρη μου τεσσάρων ετών...

Την πιάνω να κάνει πως μιλάει στο τηλέφωνο με κάποιον Γιάννη. Τελειώνει και κάνει πως δε με έχει δει.

-Τι κάνεις εκεί;
-Μιλάω στο τηλέφωνο.
-Μπα! Με ποιον μιλάς;
-Με το Γιάννη.
-Και ποιος είναι ο Γιάννης;
-Συνάδελφος από τη δουλειά καλέ μπαμπά!
-Και που δουλεύεις;
-Δασκάλα στο σχολείο
-Και ο Γιάννης που ήταν τώρα που τον πήρες;
-Στη δουλειά.
-Κι εσύ γιατί δεν είσαι στη δουλειά.
-Είναι Κυριακή και είμαι στο καφενείο και πίνω καφεδάκι;
-Καλά, αφού είναι Κυριακή ο Γιάννης γιατί είναι στη δουλειά;
-Για εκείνον είναι Δευτέρα.

Το ταξίδι στο χρόνο αποδείχθηκε...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κεφάλαιο 1: Η νεράιδα του μαγεμένου δάσους. (Δοκιμή για παραμύθι)

Μου λείπουν τα χείλη σου (Η μποκαμβίλια)

Στεναχώρια