Ο όφις

Το βλέμμα της υγρό, προκλητικό.

Αυτός αμήχανος.

Έσκυψε μπροστά, του έδειξε με ευχαρίστηση πως πρόσεξε ότι τα μάτια του ακολούθησαν λαίμαργα τις κινήσεις της. Σάλιωσε αργά τα χείλη της, άνοιξε το στόμα της και με βλέμμα σχεδόν εξαντλημένο από την προσμονή του είπε ακριβώς το αντίθετο από αυτό που σκεπτόταν!


Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κεφάλαιο 1: Η νεράιδα του μαγεμένου δάσους. (Δοκιμή για παραμύθι)

Μου λείπουν τα χείλη σου (Η μποκαμβίλια)

Στεναχώρια