Το παιχνίδι της έμπνευσης... (Είναι κάτι μέρες.)

Είναι κι εκείνες οι ημέρες
που σα τρελός θέλω να σου γράψω
αλλά θαρείς δε βγαίνει στο μολύβι.

Είναι πάλι και κάτι άλλες,
που είναι όλα έτοιμα στο μυαλό μου
κι όμως ακόμα και η σκέψη να γράψω με προσβάλει.

Είναι κάτι μέρες,
που απλά αφήνομαι στη μουσική
σαν σε κύμα πάνω να ταξιδεύω.

Κι αν εκεί που με πάει ο καιρός,
πάνω σε κάποιο στοιχάκι ακουμπίσω,
ίσως το απιθώσω στο χαρτί.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κεφάλαιο 1: Η νεράιδα του μαγεμένου δάσους. (Δοκιμή για παραμύθι)

Μου λείπουν τα χείλη σου (Η μποκαμβίλια)

Στεναχώρια