Καλό ταξίδι...

Πάλι μόνος
κλεισμένος στο κελί μου
χωρίς λόγια, χωρίς λέξεις,
χωρίς όνειρα κι ελπίδα,
να ψάχνω στο σκοτάδι
που άφησε πίσω σου
δάκρυα και πόνο
και εφιάλτες ανάξιους
να αποτυπωθούν στο χαρτί
αφού μου πήρες ότι είχα
ακόμα και την έμπνευση
που σου είχα ζητήσει να λυπηθείς.

Και χάθηκες μέσα σε μια παράνοια
που γέννησες μονάχη,
γεμάτη λάφυρα,
μικρά φαντάσματα
να τυραννούν τις κούφιες υποσχέσεις,
τα ψεύτικα αισθήματα
για μια πραγματικότητα
που ποτέ δεν υπήρξε
και ποτέ δε θα υπάρξει
πρόδωσες την αγάπη,
μ' απαρνήθηκες
και έφυγες για την άβυσσο.