Seventies

Καθόταν στο σαλόνι δίπλα σε ένα μεγάλο μακρόστενο αμπαζούρ με τα έντονα μοντέρνα χρώματα. Στο διπλανό δωμάτιο στο πικάπ έπαιζε ένας δίσκος.

Καμπάνα παντελόνι, στενό πουκάμισο ξεκούμπωτο στο στήθος. Μακρυά φαβορίτα και βλέμμα να ατενίζει στο μπαλκόνι την Πατριάρχου Ιωακείμ καθώς ο ήλιος βασίλευε χαρίζοντας τα πιο όμορφα του χρώματα. 

Στο χέρι του ένα μεγάλο ποτήρι ουίσκι VAT67 σκέτο δηλητήριο. Στο άλλο, ένα τσιγάρο να κάνει δαχτυλίδια καπνού που χορεύοντας ανέβαιναν στο ταβάνι.

Εκείνη βγήκε από το μπάνιο με τα μαλλιά της τυλιγμένα σα φακίρης σε μια λευκή πετσέτα. Με μια άλλη λευκή πετσέτα είχε τυλιγμένο το κορμί τις αφήνοντας ξεσκέπαστους τους μηρούς της μέχρι ψηλά. Περπάτησε ανάλαφρα μέχρι το μπαρ με μάτια υγρά, μελιά μες τη σκανδαλιά. Πήρε ένα ποτήρι, έβαλε παγάκια και τον κοίταξε πονηρά καθώς κατρακυλούσαν κουδουνίζοντας δροσιά στο βαρύ ποτήρι. Απολάμβανε το βλέμμα του πάνω στο κορμί της. Ένοιωθε τα μάτια του να καίνε πάνω της όπου περνούσαν και έκανε το κάθε τι για να την προκαλέσει. Έβαλε λίγο βερμούτ. Γεύτηκε μια γουλιά κοιτώντας τον παιχνιδιάρικα με την άκρη του ματιού της.

Εδώ και δυο χρόνια είχε γίνει μέλος της ΠΑΚ που ουσιαστικά ήταν ο πρόδρομος του ΠΑΣΟΚ στις αρχές του 1970. Από μακριά ακούγονταν φωνές και τραγούδια στα μεγάφωνα σαν αχός μέσα στο σούρουπο. Πάλι φασαρίες έχει στη Νομική σκέφτηκε. Όλα μύριζαν ανατροπή αλλά εκείνος είχε επενδύσει στο μέλλον. Την κοίταξε αργά ακόμα μια φορά καθώς ήπιε νωχελικά μια γουλιά από το ουίσκι του. "Η ζωή είναι ωραία" σκέφτηκε. Εκείνη ήρθε και ξάπλωσε επάνω του.

Και έγινε άπληστος.