Ασυναρτησίες
Αναπολώ ότι έγινε και νιώθω ότι δε θα ξαναγίνει
Και μέσα μου ψάχνω την αλλαγή
Για να ξαναγεννηθώ όπως τότε που
Τόσο πονούσα γνωρίζοντας με σιγουριά
Ότι και πάλι θα γεννήσω τον εαυτό μου
Αναρωτιέμαι τώρα πλημμυρισμένος στην ανασφάλεια
Πως θ’ αναγεννηθώ χωρίς πόνο…
Και μέσα μου ψάχνω την αλλαγή
Για να ξαναγεννηθώ όπως τότε που
Τόσο πονούσα γνωρίζοντας με σιγουριά
Ότι και πάλι θα γεννήσω τον εαυτό μου
Αναρωτιέμαι τώρα πλημμυρισμένος στην ανασφάλεια
Πως θ’ αναγεννηθώ χωρίς πόνο…
μάλλον εμένα σκεφτόσουν....είτε ναι είτε όχι ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ....ΜΕ ΠΟΝΟ ΘΑ ΑΝΑΓΓΕΝΗΘΩ ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΟ ΑΞΙΖΩ .....και ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΤΟ ΑΞΙΖΩ !!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεδοδένης της ανονημίας, τίνω να δηλώσω ότι σκεφτόμουνα όποιον σκέφτηκε ότι τον/την είχα στο μυαλό μου όταν έγραφα αυτές τις λέξεις. Δηλαδή εσένα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρος το παρόν... :)
Ένα είναι σίγουρο. Αξίζεις κάθε σκέψη σου!