Θάνατος


Τελικά ποτέ δεν πεθαίνουμε,
το σύμπαν είναι σαν σκληρός δίσκος,
η έννοια της διαγραφής απουσιάζει
σ' ένα κόσμο αέναο με άπειρο χώρο
για να στεγάσει πολλαπλές εγγραφες
νέων διαστάσεων ή καταστάσεων,
γιατί όχι και γεγονότων.

Τελικά ποτέ δεν πεθαίνουμε,
απλά αλλάζουμε διάσταση,
μεταβαίνουμε.

Τελικά ποτέ δε πεθαίνουμε,
όμως εκεί που μεταβαίνουμε
τις μνήμες απολύουμε.

Αυτή η απώλεια
είναι ο θάνατός μας,
ένα μοναχικό ταξίδι.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κεφάλαιο 1: Η νεράιδα του μαγεμένου δάσους. (Δοκιμή για παραμύθι)

Μου λείπουν τα χείλη σου (Η μποκαμβίλια)

Στεναχώρια