Σωτήρης

Ξεκίνησα να έρθω να σε βρω,

μα το μετάνιωσα,

είπα θα έρθω την άλλη φορά.

Να έρθεις μου είπες,

πάντα με λαχτάρα,

έχουμε πολλά να πούμε.

Δε χάθηκε ο κόσμος,

σε λίγες μέρες θα βρεθούμε.

Χάθηκες όμως εσύ...

Μαζί σου και η κουβέντες,

τ' αστεία, οι ατάκες, 

οι ουσίες και οι όμορφες γυναίκες.

Μου είχες πει παλιά

Δε θα σε προδώσω ποτέ...

κι εγώ σε πίστεψα.

Να αφεθώ πάνω στο κύμα,

εκείνο να με ταξιδέψει όπου ποθεί,

όπως πάντα έκανες εσύ.

Να ζήσω, να ποθήσω,

τη γέψη μου να τέρψω

την κάθε μου στιγμή.

Κάποια στιγμή κουράστηκα,

έκατσα να ξαποστάσω

κι πάνω που ξεκίναγα, έφυγες εσύ...

Γιατί;

Στη μνήμη του φίλου μου Σωτήρη