An Analog Guy In A Digital World

I am not writing again.
Luck of passion,
empty of inspiration
run out of substance.

Just staying inside,
waiting for the right time.

It always comes,
like waves after waves.
It takes you from where you are,
will drop you out some time.

I'm just waiting, for now,
counting time, passing by.

Τα υφάδια της μοίρας
κανείς δεν τα γνωρίζει,
κάτσε πάνω στο κύμα
κι όπου σε βγάλει.

Όλα έρχονται σ' εκείνους, 
που ξέρουν να περιμένουν
σ' εκείνους που υπομένουν.

Αυτόν τον κόσμο
τον έχασα θαρρώ.
Με ξεπέρασε ή έμεινα πίσω
δε το γνωρίζω.

Όμως κύκλους κάνει η ζωή,
κι εγώ από παιδί,
έχω μάθει να περιμένω.


Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κεφάλαιο 1: Η νεράιδα του μαγεμένου δάσους. (Δοκιμή για παραμύθι)

Μου λείπουν τα χείλη σου (Η μποκαμβίλια)

Στεναχώρια