Ταξίδι στην άβυσσο

Στη φουρτούνα πάνω σε συνάντησα,
λίγο πριν την τελευταία μου ανάσα
ένοιωσα το άγγιγμα σου,
ανάταση,
σαν ψυχή με πήρες μαζί σου
στην επιφάνεια
της ζωής σου
και με έσωσες.

Με πότισες, με τάισες,
μου έδωσες όλους τους χυμούς σου
και μετά με παράτησες
λίγο πριν με αποκτήσεις,
και πίσω εκεί που με μάζεψες
κι ακόμα πιο βαθιά
στην άβυσσο
με άφησες.

Μα εγώ μεταλλάχτηκα,
ένα έγινα με το σκοτάδι
και μοιράστηκα.
Σε χίλια κομμάτια
ταξίδεψα τη νύχτα
και σαν σουρουπώνει
γίνομαι οι σκιές
που αγκαλιάζουν
το κορμί σου.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κεφάλαιο 1: Η νεράιδα του μαγεμένου δάσους. (Δοκιμή για παραμύθι)

Μου λείπουν τα χείλη σου (Η μποκαμβίλια)

Στεναχώρια