Μου λείπεις...

Μου λείπει στο ξημερωμα
να μ' αγκαλιάζει η ζέστη
της ηλιαχτίδας πάνω στο σώμα μου
το άρωμα του γιασεμιού
και το τιτίβισμα το φτερωτό.

Αλλά τι λέω και τι θωρώ;
Αφού νύχτα είναι και το μόνο
που μπορώ ν' αντιληφθώ.
Είναι η ανάμνηση του κορμιού σου,
η αφή που τόσο αναζητώ.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Colors of the rainbow

Κεφάλαιο 1: Η νεράιδα του μαγεμένου δάσους. (Δοκιμή για παραμύθι)