Ένα δάκρυ

Κάθε βράδυ σκέφτομαι και κλαίω,
με τα όσα γίνονται τι άλλο να υπομένω.

Θρηνώ για το γαλάζιο που χάνω
και τ' αρώματα που έχουν πια καιρό
να χαϊδέψουν τις αισθήσεις μου.

Βουβοί καημοί ουρλιάζουν στις νύχτες μου
κι εγώ οσμίζομαι σαν όνειρα
άφταστες παιδικές αναμνήσεις
που χάνουν τα βλαστάρια μου.

Ένα δάκρυ έγινε ο κόσμος όλος...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κεφάλαιο 1: Η νεράιδα του μαγεμένου δάσους. (Δοκιμή για παραμύθι)

Μου λείπουν τα χείλη σου (Η μποκαμβίλια)

Στεναχώρια