17

Μαζί με το Μιχάλη

Σκιές φτιάχνουν τα χέρια μου,

ανάγκη ανάσας στη ζωή μου,

ή μήπως είναι η ψυχή μου

που είναι δεσμώτης;

Δεν είναι τα σωθικά σου που ...

ναι αυτά κατατρώγονται καθημερινά

     

Δεν είναι το είναι εγώ που

θέλεις να κρατήσεις ζωντανό;

Ελευθέρωσε με από τα δεσμά

του ίδιου μου του εαυτού

Ταξίδεψε με στο απέραντο χάος

της ψυχής του κόσμου!

Ζήσε! Βίωσε!

Περνώντας στο μέλλον...

κι ας είναι παρελθόν... ωραίο.