Μισός Διάλογος (Νιώσε, Μπορείς)


Στάσου, άκου για λίγο…
                   
           
Την ανάσα σου.


Αυτός είναι ο άνεμος,
Γυρνάει, σφυρίζει,
Ελεύθερος κατακλύζει τα πάντα.
Άκου καλύτερα,
Νιώσε, μπορείς…


Ναι εγώ σ’ ακούω,
Σε κάθε καρδιοχτύπι
Παντού όπου δεν ορίζει
Κι αν προσέξεις λιγάκι παραπάνω…
Νιώσε, μπορείς.
                

Νιώσε, μπορείς.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κεφάλαιο 1: Η νεράιδα του μαγεμένου δάσους. (Δοκιμή για παραμύθι)

Μου λείπουν τα χείλη σου (Η μποκαμβίλια)

Στεναχώρια