Φεγγίτης

Φως χλωμό
δωμάτιο στενό και γκρίζο
ο χώρος έκφρασής μου.

Χαρτιά παντού
σκέψεις χαμένες αλλού
καμένα τα όνειρά μου.

Κοιτάζω έξω
γκρίζα κτίρια ανιαρά
σκηνικό αργού θανάτου.
                                                                                                     
Ψηλός φεγγίτης
παγιδευμένος της ζωής ισοβίτης
αυτοκτόνησα την ψυχή μου.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κεφάλαιο 1: Η νεράιδα του μαγεμένου δάσους. (Δοκιμή για παραμύθι)

Μου λείπουν τα χείλη σου (Η μποκαμβίλια)

Στεναχώρια