Αράχνη
Σα την αράχνη απλώνω τον ιστό μου
και καρτερώ...
και καρτερώ...
Παγίδα για όνειρα κι ελπίδα πως
ίσως ξανά γευτώ...
Εκεί που όλα δείχνουν τελειωμένα,
άσκοπα ίσως περιμένω..
Χωρίς πλάνο για το πως, μέρα με τη μέρα,
για ένα θαύμα ζω.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου