Φοβάμαι το σκοτάδι

Κάθε που βραδιάζει,
αφού το φως έχει πνιγεί,
ψάχνω εσένα στο σκοτάδι.

Όμως οι σκιές που έχεις κρυφτεί
φόβο σπέρνουν στην ψυχή,
αφού από παλιά
φοβόμουν το σκοτάδι.

Γιατί αφού ο ήλιος έχει δύσει
πλάσματα αλλόκοτα ξυπνάνε
κι εγώ αλλάζω, γίνομαι,
υπόσχεση στο σκοτάδι.

Συμβόλαιο πάθους,
ανακούφιση και λίθη
ότι έχεις ονειρευτεί ,
με τίμημα την ψυχή σου.

Γι αυτό,
κάθε που βραδιάζει μέχρι το πρωί,
εγώ φοβάμαι το σκοτάδι.






Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κεφάλαιο 1: Η νεράιδα του μαγεμένου δάσους. (Δοκιμή για παραμύθι)

Μου λείπουν τα χείλη σου (Η μποκαμβίλια)

Στεναχώρια