Δρόμοι του νου και των λέξεων

Θαρρείς πως οι σκιές αργοσάλευαν καθώς η ηλιαχτίδες του ξημερώματος χόρευαν ανάμεσα στα παιχνιδιάρικα σύννεφα που είχε αφήσει έρμα στον άνεμο το πρωινό μπουρίνι. Κοιτούσε τη θάλασσα μυρίζοντας το νωπό χώμα που παρέσερνε το άρωμα των λίγων γιασεμιών που είχαν μείνει να στολίζουν τον φράχτη.  Εκείνη εμφανίστηκε στη μέση της αυλής φορώντας ένα λευκό αέρινο φόρεμα, συνοδεύοντάς το με ένα επίσης άσπρο καπέλο με πλατύ μπορ που το στόλιζαν μια σειρά από μικροσκοπικά κίτρινα και κόκκινα μπουμπούκια. Έτρεξε, σχεδόν αιωρήθηκε μέχρι την άκρη του φράκτη. Εκεί στάθηκε, τεντώθηκε στις μύτες των ποδιών της και έστρεψε το κεφάλι της προς εκείνον. Τα μαλλιά της ακολούθησαν την κίνηση χαϊδεύοντας τους λεπτούς της ώμους καθώς το βλέμμα της έπεσε επάνω του. Το βλέμμα της σα φως τον έλουσε διεισδύοντας βαθιά θαρρείς προσπαθώντας να αγγίξει την ψυχή του όπως τότε που τον αγαπούσε. Με αυτή τη σκέψη, τα μάτια του εστίασαν ξανά και το όραμα χάθηκε όπως τα πρωινά όνειρα . Η αγάπη υπάρχ

Κοίτα ψηλά... Βλέπεις τα άστρα; Κι αυτό, και 'κείνο το ποιο λαμπερό! Ναι αυτό! ... Αφού βλέπεις ότι βλέπω ήμαστε μαζί στην αγκαλιά του ουρανού... Εκεί όπου ζουν οι άγγελοι.

- Τι νέα; - Πολλά! Τι να σου πω; - Για λέγε...; - Α να, τίποτα. - Τίποτα; - Τίποτα. Δουλειά σπίτι, σπίτι δουλειά. - Μα πριν είπες... - Αστειευόμουν. - Μμμμ, γελάσαμε. - Δε βλέπω το αστείο. - Μα δεν είπες ότι αστειευόσουν. - Εγώ είπα, εσύ που είδες το αστείο; - Οφού, δεν υποφέρεσαι ώρες, ώρες. - Συμφωνώ. - Δε βγάζω άκρη μαζί σου. - Μήπως εγώ βγάζω με την πάρτη μου; - ... - Προχτές ο άλλος με είπε παράξενο παιδί. - Εμ είσαι, δεν είσαι; - Αν είμαι λέει; Επιεικής ήταν μαζί μου. - Ε αφού το καταλαβαίνεις  γιατί δεν κάνεις κάτι για αυτό; - Είναι πολύ αργά. - Γιατί; - Θες η συνήθεια, θες ο κόσμος μέσα στον οποίο ζω. - Εγώ τι σου φταίω; Τι σου έκανα; - Εσύ δε φταις σε τίποτα. Παράπλευρη απώλεια. - Ε ναι αλλά... - Το ξέρεις πως σε αγαπώ. - Ναι αυτό το ξέρω. - Κι εσύ μ' αγαπάς. - Ναι αλλά να μη το κάνουμε θέμα. - Γι αυτό με ανέχεσαι. - Έλα δεν είσαι και τόσο χάλια. Καλά περνάμε. - Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. - Α δε σου αρέσει όταν σου το κάνουν

Ξέπλυνα τον καημό με το πνεύμα του σταφυλιού κι όλα μαζί με θάλασσα πατρίδα μου να βρω το κουράγιο να σε συγχωρήσω ξανά.