Δρόμοι του νου και των λέξεων

Σα την αράχνη απλώνω τον ιστό μου και καρτερώ... Παγίδα για όνειρα κι ελπίδα πως ίσως ξανά γευτώ... Εκεί που όλα δείχνουν τελειωμένα, άσκοπα ίσως περιμένω.. Χωρίς πλάνο για το πως, μέρα με τη μέρα, για ένα θαύμα ζω.

Twenty years of fire a devil at my door She’s got a tongue so sharp it cuts me to the core Every morning’s rough every night’s a fight Living with her feels like I’m losing my mind Oh devil woman how you torture my soul Twisting every moment lost control I’ve been walking on these coals too long Praying one day you’ll be gone She takes my heart turns it into dust Promises of love crumbled into rust Chains around my heart weighing me down Every smile’s a mask hiding her frown Oh devil woman how you torture my soul Twisting every moment lost control I’ve been walking on these coals too long Praying one day you’ll be gone Slicing words and cold hard stares Her love’s a game and pain’s how she cares I shout to the heavens is there mercy for me Or will this devil woman never set me free Oh devil woman how you torture my soul Twisting every moment lost control I’ve been walking on these coals too long Praying one day you’ll be gone https://songer.co

Μου λείπουν τα χείλη σου... Ειδικά εκείνο το ένα, το ατίθασο, που περισεύει λίγο παραπάνω... Ονειρεύομαι τις γάμπες σου, τα στρογγυλά γοβάκια και τις μπαλαρίνες... Καθώς το στρατί σκαρφάλωνες μετά την μποκαμβίλια οπου σκαρφάλωνε η τρομαγμένη γάτα μη λογαριάζοντας τ' αγκάθια.

I have no one... No one to share... My Music. I only have... My pain... And a ghost in my soul. Tormented... alone.

Now at the end of this winter,  down of summer, I will come back, for one more time, what I lived so far, not enough, I will come back, even if it is the last time. Wait for me, I will come back.

Είναι που δεν πρόλαβα να σε πενθήσω Εκεί που κρύβονται οι επιθυμίες αντάμα με τους καημούς Ψυχή ατρόμητη μου δε ταιριάζεις πουθενά Κι ένα πιάνο που παίζει ταπεινά σχεδόν δειλά Τις ρυτίδες στις άκρες των ματιών σου ψάχνει να γεμίσει Μια αχτίδα ήλιου κλέβει από τις σκιές Κορμιά και μελωδίες ένα με τα χρώματα ξανά  Πόσο λυπάμαι δε ξέρεις Τώρα που ετοιμάζομαι σκιά να γίνω κι εγώ.