Το λάθος που δεν έγινε...

Κάτι σάλεψε ανάμεσα στις σκιές
κι εσύ ένιωσες μια ανατριχίλα στη ραχοκοκαλιά
θαρρείς πως ήταν τα δάχτυλά του
που διέσχιζαν απαλά τη γυμνή σου πλάτη
αναζητώντας την ολοκλήρωση ενός
εφηβικού ανεκπλήρωτου πόθου.
 
Και ενώ ήξερες πως θα πονέσεις στο τέλος
θες από περιέργεια, θες επειδής...
εκείνο το σφίξιμο χαμηλά στην κοιλιά
δημιουργούσε μια ανεξέλεγκτη προσμονή,
ηδονή ακόμα χαμηλότερα
και μπέρδευε τη σκέψη σου...

Όμως η ζωή είναι στιγμές,
και οι στιγμές είναι ζωή
που αν δε τη ζεις
περνά και χάνεται
για πάντα.